خیلی بهش فکر می کنم....عجیب و زیبا و تلخ و شیرین است....
تمامی زندگی و احساس هایش با هم در جای خود....
و این زندگی و این کره زمین می چرخد و می چرخد....
تا خلق شود لحظاتی که همیشه در انتظارش بودیم....
هرچه انجام می دهی....مانند بومرنگی است که خود پرتابش کردی و به سوی خودت بر می گردد....
شادی را آنگونه فریاد بزن که شاد کنی و دل کسی را نشکند....
غم را هم در سکوتت نگاه دار تا شادی در سکوتت بی آید و در آغوشت جا خوش کند و نترسد که بی خانمان است در دلت....
شاید این ها را هزاران بار شنیده ایم....
اما شیرینی اش به این است که انجامش داده باشیم....
دیگر تکراری نمی شود....می شود بخشی از خودت....
The JOkeR
سردی هوا....وقتی صدای خنده ات در گوشم می پیچد....
وقتی نامت به محکمی در گوشم با صدای خودم طنین می اندازد....
غم ها می روند....شادی ها می آیند و جشنی برپا می شود....
پای کوبی....همه چیز عالی می شود....مثال زذنی....
سردی هوا لذت بخش می شود....همه چیز فراموش می شود و فقط شادی و گرمای لحظات می درخشند....
اینو تقدیم می کنم به بهترین دوستم که همیشه می خنده و شاده و شادی و زیبایی رو تو دلم بیدار می کنه....
زنده کردن یه دل فقط از خدا بر می آید که نعمت و قدرتشو در یکی از بنده هاش نهفته و من آنقدر خوش شانسم که همچین شخصی بهترین دوستمه....
The JOkeR
